Megre ontmoet zijn inmiddels vijfjarige zoon en komt tot verbijsterende inzichten. Het leerboek over de (verdraaide) geschiedenis van de mensheid dat hij heeft meegebracht, leidt tot gesprekken met Anastasia over onze oude geschiedenis en de cultuur van de Veden.
[...] Ook ik zal beginnen aan mijn Familieboek, voor mijn nakomelingen en voor mijzelf. En daarin zal ik, onder andere, zeker het volgende schrijven: ‘Ik, Vladimir Megre, leefde in een tijdperk waarin de mensheid niet in de echte wereld aanwezig was. Haar lichaam voedde zich met de gaven van de echte wereld, maar haar bewustzijn doolde rond in de wereld van de illusie. Het is een heel zware periode geweest in het leven van de mensen. Ik ben nu aan het proberen mijn bewustzijn terug te brengen naar de echte, Goddelijke wereld. Deze Goddelijke wereld van de natuur heeft geleden onder het bewustzijn van de mensen. Zwaar geleden. Ik begrijp dit nu en zal proberen het recht te zetten. Ik zal doen wat ik kan, binnen de tijd die mij rest. Misschien kom ik niet verder dan het creëren van het ontwerp van mijn familiethuisgrond. Misschien maar een deel ervan. De hoofdzaak is dat ik het begrijp, en dat mijn kinderen het zullen begrijpen.’ [...]
Перейти к другим изданиям этой книги
Оглавление